Hiji poé dihiji désa anu ngaranna désa Cianjur City Center atawa C3
keur geger kalayan isu kehadiran wanoja ngora asal inggris raya anu baris
nganjang ka désa kasebut pikeun berlibur salila 1 peuting
Sumi (Tasya) : “Haduhhh gélo jantung urang teu bisa cicing
lulumpatan wae yeuh.”
Leha (Nabila) : “Lumpat? maneh kira deui pasanggiri 17 agustusan.”
Sumi (Tasya) : “Etttt dah pele maksud urang lain kitu.”
Leha (Nabila) : “Lumpat? maneh kira deui pasanggiri 17 agustusan.”
Sumi (Tasya) : “Etttt dah pele maksud urang lain kitu.”
Ujug-ujug munculah hiji mobil
hideung berlebel Kredit anu datang kalayan gagah na. Leha jeung Sumi akhirna
nyamperkeun eta mobil. Sembari melototan eta mobil lantaran meuni ku mulus
jeung alus.
Leha (Nabila) : “Gelooo... keren pisan pasti ieu mah
jelema beunghar yeuh.”
Pa Kades (Fahri)
: “Assalam’mualaikum... neng geulis keur naon didieu?” (ngeleg ngagoda)
Sumi (Tasya) : “Ekhhhh Pa Kades ieu abdi sareng nabila keur kumbah panon pak.”
Pa Kades (Fahri) : “Alloh berfirman...” (ngacungkeung jarina anu kos rek nerangkeun)
Sumi (Tasya) : “Engké waé nya pak ceramah na abdi nyeri beuteung dumadakan yeuh.”
Sumi (Tasya) : “Ekhhhh Pa Kades ieu abdi sareng nabila keur kumbah panon pak.”
Pa Kades (Fahri) : “Alloh berfirman...” (ngacungkeung jarina anu kos rek nerangkeun)
Sumi (Tasya) : “Engké waé nya pak ceramah na abdi nyeri beuteung dumadakan yeuh.”
Pamustunganana tasya
sarta nabila lalarian ngudag mobil hideung anu ngaliwat tadi sarta maranéhanana
nempo mobil éta ngandeg di kantor kapala désa
Leha (Nabila) : “Sampeurkeun yuu..”
Sumi (Tasya) : “Ayooo...”
Leha (Nabila) : “Ehh tapina urang sieun, engke kumaha
lamun nu kaluar jurig? Ih pan serem.”
Sumi (Tasya) : “Ih maneh mah sok ngaco, mana aya jurig siang-siang
kieu Leha.
Buruan urang samperkeun, panasaran yeuh.” (narik
leungeunna si Leha
ngadekeutan
eta mobil)
Nabila sarta Tasya ogé terkesima nempo mahluk ajaib kaluar ti dina
mobil dipirig jeung hiji haseup-haseup ahéng. Eta wanoja sambari tengok-tengok
nenjo kaayaan desa lantaran tiis jeung damai.
Sumi (Tasya) : “ Masya Alloh ieu manusa mana , béda amat.”
Leha (Nabila) : “Shuttt engké manéhna denger , sampeurkeun waé dah.”
Sumi (Tasya) : “Ecusmeee.. “
Wanoja ahéng etapun
muka kaca panon na sarta kéom kuda menyapa gadis désa éta
Amelia : “Sorry... I can’t Understand , my name is amelia.”
Sumi (Tasy a) : “ Haaa maneh ngomong naon eta?”
Leha (Nabila) : “Shuttt...”
Sumi (Tasya) : “Bieu manehna ngomong naon eh?”
Leha (Nabila) : “ Exucme... my I help you?”
Amelia : “Ohh Sure , thank you.”
Sumi (Tasya) : “Haaa ? rek
naon maneh menta tang jeung kayu?“
Leha (Nabila) : “Yaolooh...
bieu manehna ngomong “Thank You” anu hartina “hatur nuhun”sumi!”
Amelia : “Sorry ... What your name ?”
Ujug-ujug datang weh 2 nonoman
désa anu kaceluk alatan ketampanan na anu pohara mustahil pikeun diaku.
Anthoni : ” Indit ka pasar batik beuli lawon sarua bu nini , ehhh aya neng geulis kenalkeun
sarua urang
Anthoni.”
Endin (Syahril) : “Semprul... masih weh maneh teh sok cakep.”
Anthoni : “Ieu lain cakep deui tapina rongkah cakep hahahaha”
Leha (Nabila) : “Ehhh Jaga dangong atuh , ieu aya sémah ti luar negri sakuduna urang bisa rukun.”
Sumi (Tasya) : “Nyaho yeuh... meuni teu nyaho era ih maneh teh.”
Amelia : “ Exucme... “
Endin (Syahril) : “Nahhh lohh manéhna ménta mie etaa eh.”
Amelia : “ Pardon?”
Endin (Syahril) : “Wahhh bule-bule resep sarua berondong.”
Leha (Nabila) : “Ohh My God.”
Sumi (Tasya) : “Haaa maneh daék nyebur got?”
Leha (Nabila) : “Cicing silent Please! “
Sumi (Tasya) : “Ohhh cicing... siippp”
Endin (Syahril) : “Semprul... masih weh maneh teh sok cakep.”
Anthoni : “Ieu lain cakep deui tapina rongkah cakep hahahaha”
Leha (Nabila) : “Ehhh Jaga dangong atuh , ieu aya sémah ti luar negri sakuduna urang bisa rukun.”
Sumi (Tasya) : “Nyaho yeuh... meuni teu nyaho era ih maneh teh.”
Amelia : “ Exucme... “
Endin (Syahril) : “Nahhh lohh manéhna ménta mie etaa eh.”
Amelia : “ Pardon?”
Endin (Syahril) : “Wahhh bule-bule resep sarua berondong.”
Leha (Nabila) : “Ohh My God.”
Sumi (Tasya) : “Haaa maneh daék nyebur got?”
Leha (Nabila) : “Cicing silent Please! “
Sumi (Tasya) : “Ohhh cicing... siippp”
Pamustunganana
maranéhanana ogé saeutik berbincang-bincang ria dihalaman kantor kapala désa
nepi ka ujug-ujug kapala désa dateng menghampiri maranéhanana.
Anthoni : “Busettt dahhh éta kumis apa ijuk sapu pak? Hahaha”
Endin (Syahril) : “Shuttt ulah kitu éta kasinugrahan ti Alloh.”
Anthoni : “Tapina tenjo atuh... éta kumis bisa nyapu jalan tol cipularang.”
Pa Kades (Fahri) : “Assalam’mualaikum... ehhh barudak.”
Anthoni+Syahril+Nabila+Tasya: “Waalaikum’salam ehhh pak kades.”
Pa Kades (Fahri) : “ Panggil bapa kalayan ngaran pepek.”
Endin (Syahril) : “Masih wae yeuh kolot bangka gélo hormat”.
Pa Kades (Fahri) : “Ngaran pepek bapa kades milenium anu miboga kumis manyun sarta disukai ku
warga ogé pamaréntah anu dina kahirupan na NO
PROFILE sarta ngabogaan amal
sholeh. Amiiiiin”
Anthoni : “Heu euh waé lah pak..”
Pa Kades (Fahri) : “Wowww... beautipul , Good Afternoon baby?” ( Bari menjulurkan leungeun )
Amelia : “Good Afternoon sir .”
sumi (Tasya) : “Haaa maneh arek ka taneuh kusir?”
Amelia : “Sorry?”
Pa Kades (Fahri) : “Haaa Tori-tori.”
Leha (Nabila) : “Aduhhh lamun teu ngarti teu perlu ngomong, beusi kasinggung eta bule.”
Sumi (Tasya) : “Urang teh kudu PeDe Leha!
Endin (Syahril) : “Heu euh bener tah anu diomongkeun ku si Sumi, urang kudu PeDe.
Anthoni : “Lahhh lamun percaya diri ngerti basa inggris mah teu kunanaon.
Anthoni : “Heu euh waé lah pak..”
Pa Kades (Fahri) : “Wowww... beautipul , Good Afternoon baby?” ( Bari menjulurkan leungeun )
Amelia : “Good Afternoon sir .”
sumi (Tasya) : “Haaa maneh arek ka taneuh kusir?”
Amelia : “Sorry?”
Pa Kades (Fahri) : “Haaa Tori-tori.”
Leha (Nabila) : “Aduhhh lamun teu ngarti teu perlu ngomong, beusi kasinggung eta bule.”
Sumi (Tasya) : “Urang teh kudu PeDe Leha!
Endin (Syahril) : “Heu euh bener tah anu diomongkeun ku si Sumi, urang kudu PeDe.
Anthoni : “Lahhh lamun percaya diri ngerti basa inggris mah teu kunanaon.
Ieu masalah na geus mah PeDe tapina teh teu
ngerti bahasa Inggris mah pan
sarua weh bohong.”
Endin (Syahril) : “Heu euh oge
nya hehehe...”
Amelia : “Ohhh sorry I want rest, where is the Hotél?”
Leha (Nabila) : “ Hemmm... Hotél is hemmmm.”
Sumi (Tasya) : “Manéhna daék naon emangna?”
Leha (Nabila) : “Manéhna daék reureuh , manéhna nanya hotél di mana.”
Anthoni : “Busettt dah... boro-boro hotél , imah nu nyicingan waé jarang anu
Amelia : “Ohhh sorry I want rest, where is the Hotél?”
Leha (Nabila) : “ Hemmm... Hotél is hemmmm.”
Sumi (Tasya) : “Manéhna daék naon emangna?”
Leha (Nabila) : “Manéhna daék reureuh , manéhna nanya hotél di mana.”
Anthoni : “Busettt dah... boro-boro hotél , imah nu nyicingan waé jarang anu
aya kamar mandi na.”
Leha (Nabila) : “Hemmm...
Amelia you can rest in my home okayy?”
Amelia : “Really?”
Leha (Nabila) : “Yess...”
Pa Kades (Fahri) : “Ohhh si eneng daék es. Hayuu atuh urang meuli es cendol tah dihareup.”
Leha (Nabila) : “Lain Es pak tapi Yess harti na iya.”
Pa Kades (Fahri) : “Ohhh yesss... oke yes no yes no.”
Amelia : “Really?”
Leha (Nabila) : “Yess...”
Pa Kades (Fahri) : “Ohhh si eneng daék es. Hayuu atuh urang meuli es cendol tah dihareup.”
Leha (Nabila) : “Lain Es pak tapi Yess harti na iya.”
Pa Kades (Fahri) : “Ohhh yesss... oke yes no yes no.”
Ahirna Leha jeung eta bule si Amelia balik ka imah. Peuting ogé datang
sabot kabéh nu nyicingan tertidur Amelia terbangun alatan hawa anu pohara tiis.
Sedangkeun di imah si Leha teu aya Bed Cover anu biasa dipake urang bule lamun
hees.
Amelia : “ So Cool you know? Leha wake up Please !”
Leha (Nabila) : “What? are you okay ?”
Amelia : “ Where is Bed Cover I need that.”
Leha (Nabila) : “Bed Cover... sorry i dont Have.”
Amelia : “ WHATTTT?. Emm it’s okay no problem. We’re sleeping again okay.”
Esok isuk-isukna...
Leha jeung Amelia indit ka lapangan nganterkeun eta bule indit balik.
Sambari pamitan ka Pa Kades jeung babaturanna si Leha. Ujug-ujug si Toni dateng sambari make kacamata hideung
layakna kos bule.
Anthoni : “Jenggot sangu konéng rasa panas sarua neng anis , Good morning para fans manis.”
Sumi (Tasya) : “Mbah mu... abdi mah lain fans manéh.”
Endin (Syahril) : “ Anthoni Stop it !”
Anthoni : “Ciyelaah geus bisa bahasa Inggris.” (lirik ngaledek)
Endin (Syahril) : “Heu euh atuuuh. Hahahha”
Amelia : “All... Thank you so much.”
Sumi (Tasya) : “Ieu jelema hayang téh na pak somat meureun nya.”
Leha (Nabila) : “Lain Sumi... manéhna daék ngomong hatur nuhun nepi kaloba.”
Endin (Syahril) : “Ur well Amelia.”
Anthoni : “Cieee ilehhhh bapa mu soek ngomong paké basa inggris sagala .“
Endin (Syahril) : “Sorry can you speak in english plis!”
Anthoni : “Auuu akhhh ,urang mah teu ngalarti da.”
Amelia : ” Sorry I should go home now , nice to meet you all.”
Sumi (Tasya) : “Leha... manéhna ngomong naon ?”
Leha (Nabila) : “Manéhna ngomong manéhna teh kudu balik ayeuna sarua manéhna
seneng papanggih urang kabeh.”
Sumi (Tasya) : “Ohhh
yesss... I like it”
Ujug-ujug datanglah Kades jeung kumis manyun na
Pa Kades (Fahri) : “Hemmm Amelia... take care okay !”
Anthoni : “Haaa Pa Kades daék ceker ? hahahha”
Leha (Nabila) : “Take care Toni lainna ceker harti na hati-hati heuhhhh.”
Anthoni : ” Ohhh take care oke lah lamun kitu.”
Ujug-ujug datanglah Kades jeung kumis manyun na
Pa Kades (Fahri) : “Hemmm Amelia... take care okay !”
Anthoni : “Haaa Pa Kades daék ceker ? hahahha”
Leha (Nabila) : “Take care Toni lainna ceker harti na hati-hati heuhhhh.”
Anthoni : ” Ohhh take care oke lah lamun kitu.”
Sarta waktu kepergian amelia pikeun balik ogé datang , amelia pamit ka orang-orang anu manéhna panggihan di désa C3 ieu sarta meluk maranéhanana hiji persatu.
Amelia : “Next time , I will come again.”
Leha (Nabila) : “Okayy... thank you”.
Amelia ogé asup kadina mobil na sarta melambai-lambai ka maranéhanana kabéh. Geus
eta maranehna ngobrol
sajalan rek balik ka imah masing-masing. Pak kades muji-muji si Leha anu
ternyata teh pinter bahasa Inggris.
Pa Kades (Fahri) : “Leha bapa bangga ka maneh, ternayata maneh teh
pinternya bahasa Inggrisna.
Syukur Alhamdulillah didesa urang aya budak
muda anu kos maneh,
ulah
kos si Antoni meuni ku PeDe pisan.”
Leha (Nabila) : “ Muhun pak
kades. Ah Leha mah pan diajar disakola mangkana
pinter bahasa Inggris.”
Sumi (Tasya) : “Pak kades!
Sumi oge pinter sabenerna , ngan Sumi mah teu daek sombong
hehehe. Mangkana cicing weh pura-pura
beloon.”
Endin (Syahril) : “Akh maneh
mah ngibul Sumi, lamun pinter kunaon tah kamari ulangan
bahasa Inggris peunteunna 2 ? wooo Sumiii.”
(nyorakan)
Sumi (Tasya) : “Yeuuh , eta
mah urang keur lieur. Mangkana weh jore peunteunna.”
Pa Kades(Fahri) : “Geus...geuss ulah berantem. Kajeun penteun jore oge
nu penting hasil
sorangan teu nyontek.” (misahkeun
Sumi jeung Endin)
Endin (Syahril) : “Maneh alesan
wae hahahaha. Eh maneh Toni cicing wae titatadi. Kunaon heh?”
Anthoni :
“Teu kunanaon. Urang kapikiran “sesuatu” , eh Sumi urang boga
pantun jeung
maneh.””
Sumi (Tasya) : “Aya-aya wae,
pantun naon sih?”
Antoni : “Si Rada
kuliah ditemenin Kusya sarta Dadi , teu aya neng Amelia Sumi pun jadi.”
Sumi (Tasya) : “OHHH NOOOOO!!!!” (lari kabur ngajauhkeun si Antoni)
Sumi (Tasya) : “OHHH NOOOOO!!!!” (lari kabur ngajauhkeun si Antoni)
Ahirna maranehna balik ka imah
masing-masing. Si bule Amel balik ka Inggris. Si Toni jeung si Sumi
kejar-kejaran. Pak Kades jeung Leha sarta Endin cecengiran nenjoan kalakuan eta
barudak.
Pesen ti ieu drama nyaeta ;
1.
Urang jadi suku sunda kudu bisa oge bahasa
urang bule, ngarah teu dibodoan ku maranehna.
2.
Urang jadi suku sunda kudu boga sopan
santuan ka anu kolot atawa babaturan jeung urang luar anu teu dikenal.
3.
Urang jadi suku sunda kudu PeDe ngarah maju.
Tapina ulah kalewat PeDe kos si Toni. Kudu ngukur kayaan diri sorangan.
